‘Het hart van dat meisje kan kloppen dankzij de keuze van mijn zoon’

Een vrolijke jongen met een liefde voor auto's en muziek

Teun uit Drenthe hield van sleutelen aan auto’s en ging nergens heen zonder zijn JBL-speaker.“Teun had veel vrienden en was vaak onderweg. Er waren ook altijd jongelui bij ons.”

Op de dag van het ongeluk ging hij nog even op zijn scooter op pad.“Zijn laatste appjes wisselde hij uit met een vriend in de buurt. Ze zouden samen een peukje doen.”

Het ongeluk veranderde alles

Toen Jitske naar huis reed, kwam ze een ambulance tegen.“Ik dacht: als er maar geen van mij in ligt. Even later belde Gijs, Teuns broer, die vertelde dat Teun geschept was door een auto.”

In het ziekenhuis kregen ze het slechte nieuws.“Teun had 3 breuken in zijn schedel en een deel van zijn hersenen kreeg geen zuurstof. Ik dacht nog: misschien heeft hij zijn scooter uitgeleend. Maar het was echt mijn Teun.”

‘Je zal het maar nodig hebben’

In de nacht na het ongeluk bespraken Jitske en haar zoon Gijs de mogelijkheid van orgaandonatie.“Teun zei: je zal het maar nodig hebben, en als je niet meer leeft, kun je er beter een ander mee helpen.”

Jitske zelf bracht het onderwerp ter sprake bij het ziekenhuis. “Dat had de intensivist nog nooit meegemaakt.”

Tijd voor afscheid

Er was geen hoop op herstel.“Links waren zijn hersenen zelfs al grotendeels afgestorven. Áls hij al bij zou komen, zou hij een kasplantje zijn. Dat had hij nooit gewild.”

Tijdens de medische onderzoeken was er tijd om bij Teun te zijn.“Gijs kon nog muziek voor hem draaien met die JBL-box.”

Liefdevol afscheid in het ziekenhuis

“Dan zit je te wachten tot je kind doodgaat, onbeschrijfelijk…”Na zijn overlijden zorgden twee verpleegkundigen liefdevol voor Teun.“Twee engelen, zo warm… Zij gingen Teun wassen, dat kon ik niet zelf, en zeiden: kom erbij zitten. Voor mij was dat heel liefdevol.”

Een uitvaart op zijn manier

De uitvaart van Teun was precies zoals hij het gewild zou hebben.“Er kwam een dienst met een klein clubje, met Teuns JBL-box op de kist. Daarna hebben we in zijn stamkroeg zijn leven gevierd. We deelden shotjes melk uit, en tosti’s en frikandellen. Zo zou hij het ook hebben gedaan.”

Zijn donatie redde levens

Teun doneerde zijn longen, lever, alvleesklier en nieren. Ook zijn hartweefsel werd gebruikt.“Zijn hart kon niet worden getransplanteerd, maar wel hartweefsel: de hartklep naar de longslagader. Die is getransplanteerd bij een kind.” 

“Die hartklep is voor mij misschien nog wezenlijker dan de organen, want een hart kun je horen kloppen. En dat meisje was nog zo jong…”